Συνέντευξη στον Πέτρο Πετρόπουλο
 
Ο Γιώργος Βασιλείου είναι έγκριτος θεολόγος και δημοσιογράφος. Είναι, επίσης, ο άνθρωπος που για πάνω από 20 χρόνια βρίσκεται πολύ κοντά στον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος αλλά και τους Μητροπολίτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τη θέση του Υπευθύνου του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Έχει διατελέσει Υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου επί του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ενώ συνεχίζει σήμερα, στην ίδια θέση, δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο. Έχει ακόμη διατελέσει εκπρόσωπος τύπου του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.Θεόφιλου και Διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων του Αθηναϊκού Κέντρου Τύπου και Ενημέρωσης.
Παράλληλα έχει αρθρογραφήσει ως δημοσιογράφος σε εκκλησιαστικές εφημερίδες, ενώ το 2019 αναγορεύτηκε Επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Συνάντησα ένα πρωί τον παλιό μου συμφοιτητή και φίλο, Γιώργο Βασιλείου, στο γραφείο του στη Μονή Πετράκη. Ακολουθεί η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχα μαζί του…



«Την ώρα που η Πολιτεία νομοθετεί για τους πολίτες, η Εκκλησία νουθετεί τους πιστούς, οι οποίοι είναι το πλήρωμά της»

- Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τις τελευταίες εβδομάδες η Εκκλησία βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο της επικαιρότητας, αναφορικά με την πρόσφατη στάση της στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, η οποία είναι αρνητική. Θα ήθελα ένα σχόλιο.

Η Εκκλησία, ως υπεύθυνος πνευματικός φορέας που νοιάζεται για όλα τα μέλη της, οφείλει να διατυπώνει με παρρησία αλλά και σαφήνεια τις θέσεις της για κάθε μεγάλο ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία και τους πιστούς. Στο συγκεκριμένο ζήτημα για τα ομόφυλα ζευγάρια, η θέση που διατυπώθηκε από την Ιερά Σύνοδο σε σχέση με το νομοσχέδιο, είναι απολύτως ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη. Είναι μία τοποθέτηση χωρίς ακρότητες και υπερβολές, που αντιμετωπίζει το ζήτημα σύμφωνα με την Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλία.

Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να γίνει σεβαστό από όλους ότι η Εκκλησία, όπως άλλωστε κάνει διαχρονικά, έχει το δικαίωμα να καθορίζει απερίσπαστη τα του οίκου της, χωρίς καμιά διάθεση αντιπαλότητας ούτε με την Πολιτεία αλλά ούτε βέβαια και με οποιοδήποτε άνθρωπο, ο οποίος έχει επιλέξει να έχει μια διαφορετική άποψη και στάση ζωής.

Ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που η Εκκλησία βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Βλέπετε όμως ότι πάντα αντέχει, κι αυτό γιατί εκφράζει την αλήθεια. Χωρίς να επηρεάζεται ή να καθοδηγείται από την εκάστοτε στάση της κοινής γνώμης, και ιδίως από τις υποκειμενικές επιδιώξεις μεμονωμένων προσώπων ή διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Θέλω ωστόσο να υπογραμμίσω ότι ενώ η Εκκλησία δεν αποκλείει κανένα άνθρωπο, εμείς οι άνθρωποι, αντίθετα, κατασκευάζουμε κάποιες φορές σύγχρονους «καιάδες» κοινωνικού αποκλεισμού. Την ώρα που η Πολιτεία νομοθετεί για τους πολίτες, η Εκκλησία νουθετεί τους πιστούς, οι οποίοι είναι το πλήρωμά της. Και βέβαια να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι ο Θεός, ως μεγαλοδύναμος και απλόχερος, δεν αποκλείει κανέναν για τις επιλογές του, όποιες κι αν είναι αυτές. Περιμένει όμως υπομονετικά από κάθε άνθρωπο να τον πλησιάσει, όποτε εκείνος το επιθυμεί.

- Η Ορθόδοξη Θεολογία διδάσκει εμφατικά την αγάπη. Θωρείτε ότι αυτό το μήνυμα περνάει σήμερα στον κόσμο μέσα από τις τοποθετήσεις του Αρχιεπισκόπου και των Μητροπολιτών - Μελών της Ιεράς Συνόδου;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι καθαρά ανθρωποκεντρική και διαπνέεται από την αγάπη προς κάθε άνθρωπο. Γι’ αυτό το λόγο, τόσο ο Μακαριώτατος όσο και τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου, διαχωρίζουν πάντα την αμαρτία από τους ανθρώπους που υποπίπτουν σε αμαρτήματα. Διαρκής στόχος είναι η καταπολέμηση της αμαρτίας και η σωτηρία κάθε ανθρώπου που παρεκκλίνει από τη διδασκαλία της Εκκλησίας και τη Χριστιανική Πίστη. Όλοι οι άνθρωποι λυγίζουμε κάποια στιγμή, πέφτουμε, και μοιραία υποπίπτουμε σε αμαρτήματα και λάθη. Αυτό που κυρίως έχει μεγάλη σημασία είναι να μπορούμε να ξανασηκωθούμε και να σταθούμε στα πόδια μας. Η Εκκλησία, λοιπόν, πρεσβεύει και επιδιώκει τη σωτηρία κάθε ανθρώπινης ψυχής. Δεν λειτουργεί κατακριτικά ούτε και τιμωρητικά. Σε αυτό το πνεύμα κινείται τόσο ο Μακαριώτατος κ.Ιερώνυμος όσο και το σύνολο των Μητροπολιτών.



- Υπάρχουν ωστόσο και ορισμένοι ιεράρχες οι οποίοι κατά καιρούς είναι πιο αυστηροί ή και κατακριτικοί στις τοποθετήσεις τους...

Η Εκκλησία μας, στο σύνολό της, έχει την τύχη να διαθέτει πεφωτισμένους ιεράρχες που νοιάζονται και αγωνιούν για το ποίμνιό τους, με υψηλή μόρφωση και πλούσιο φιλανθρωπικό έργο. Από εκεί και πέρα, όπως συμβαίνει παντού, ο καθένας έχει το δικό του ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης. Αν δούμε το δάσος και όχι το δέντρο, θα συμφωνήσετε με αυτό που είπα. Άλλωστε, ο ίδιος ο Μακαριώτατος, με τις πάντα μετρημένες και ήπιες παρεμβάσεις του, αποτελεί παράδειγμα και πρότυπο μετριοπάθειας και καταλλαγής τόσο για τους πιστούς όσο και τους ιερωμένους.

«Οι νεοέλληνες, ενώ αδιαφορούμε για τα εγκλήματα που καθημερινά διαπράττονται δίπλα μας, τις ανηθικότητες και τις δυσοσμίες που αναβλύζουν μπροστά στα μάτια μας, από ανίερες και κατακριτέες πράξεις, σπάνια παίρνουμε θέση ή αναλαμβάνουμε δράση»

- Ποιος είναι ο ρόλος και η αποστολή της Εκκλησίας στις μέρες μας; Ανταποκρίνεται στα σοβαρά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας αλλά και τις ανάγκες των νέων ανθρώπων;

Είναι αλήθεια ότι η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, κάποια από τα οποία πλήττουν ευθέως τους νέους ανθρώπους. Στις μέρες μας πολλά παιδιά έχουν αποπροσανατολιστεί λόγω της έλλειψης αξιών, οραμάτων και ιδανικών, αντιμετωπίζοντας μια σειρά από προβλήματα (ενδοοικογενειακά, κοινωνικά, οικονομικά κλπ) που πολλές φορές οδηγούν στη νεανική παραβατικότητα / εγκληματικότητα ή και στο απεχθές φαινόμενο της εκμετάλλευσης ανηλίκων.

Μπορώ να διαβεβαιώσω όσους μας διαβάζουν ότι η Εκκλησία ως πνευματικός φορέας που νουθετεί και παιδαγωγεί τους πιστούς, συμπεριλαμβανομένων των νέων ανθρώπων, κάνει ό,τι μπορεί και σίγουρα στο μέλλον μπορεί και πρέπει να κάνει ακόμη περισσότερα. Έχει άλλωστε να επιδείξει ένα σημαντικό και πολυεπίπεδο έργο, το οποίο συνεχίζεται με συνέπεια.

Παράλληλα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει και η δική μας ατομική ευθύνη. Είτε ως μέλη της Εκκλησίας, είτε ως πολίτες, θα πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε ειλικρινή αυτοκριτική. Υπάρχει ένα κακό χαρακτηριστικό που το διαθέτουμε αρκετοί από εμάς, ο ωχαδερφισμός. Οι νεοέλληνες, ενώ αδιαφορούμε για τα εγκλήματα που καθημερινά διαπράττονται δίπλα μας, τις ανηθικότητες και τις δυσοσμίες που αναβλύζουν μπροστά στα μάτια μας, από ανίερες και κατακριτέες πράξεις, σπάνια παίρνουμε θέση ή αναλαμβάνουμε δράση. Τις πιο πολλές φορές φιλολογούμε και αρκούμαστε στα «θα» και τα «πρέπει». Είμαστε όμως καλοί στο να υποστηρίζουμε ότι τάχα γνωρίζουμε τα πάντα και ότι έχουμε λύσεις για όλα…

- Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα για ένα άνθρωπο;

Να μπορεί να αγαπάει. Τους δικούς του ανθρώπους, τους φίλους του, κάθε συνάνθρωπό του. Είναι πραγματική ευλογία. Με την αγάπη κάθε άνθρωπος ζει για πάντα στη μνήμη των άλλων, ακόμη κι όταν έχει φύγει από τη ζωή…

«Η Εκκλησία πρέπει να δίνει ελπίδα σε κάθε άνθρωπο, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς φυλετικούς, χρώματος, κοινωνικής, οικονομικής θέσης ή θρησκείας» υπογραμμίζει σε αποκλειστική συνέντευξή του στα «Π» και τον Πέτρο Πετρόπουλο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας και Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.κ. Χρυσόστομος.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας διακρίνεται για το πλούσιο φιλανθρωπικό έργο που έχει επιτελέσει στη Μητρόπολή του, ενώ ανήκει στους ιεράρχες που έχουν το θάρρος της γνώμης τους, πηγαίνοντας κάποιες φορές ακόμη και κόντρα στο ρεύμα. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, μιλάει για το ρόλο της Εκκλησίας στις μέρες μας απέναντι στα προβλήματα των πολιτών και απαντάει στο ερώτημα για το αν η Εκκλησία πολιτεύεται ή όχι.
Ακόμη, αναφορικά με τις νέες ταυτότητες ξεκαθαρίζει ότι  «δεν είναι θέμα ούτε θεολογικό, ούτε εκκλησιαστικό. Αποτελεί ένα νέο δημόσιο έγγραφο και τίποτε άλλο. Όλα τα διαθρυλούμενα από διάφορες ομάδες παρεκκλησιαστικές ή πολιτικές εξυπηρετούν αλλότριους σκοπούς, στους οποίους τα εκκλησιαστικά πρόσωπα πρέπει να μείνουν μακράν».
Τέλος, μιλώντας για την τεχνητή νοημοσύνη και το ενδεχόμενο να μπορέσει τελικά να αναπαράξει τις γνωστικές λειτουργίες του ανθρώπου, κάνει λόγο για αρκετά ανησυχητική εξέλιξη εφόσον επιτευχθεί , αφού κινδυνεύει η κοινωνία, κυρίως από την αντικατάσταση «εργατικών» χεριών και υποκατάσταση του ανθρωπίνου δυναμικού».
Ακολουθεί η συνέντευξη και ένα σύντομο Βιογραφικό του Μητροπολίτη Μεσσηνίας.

- Σεβασμιώτατε, είστε ένας ιεράρχης που έχει να επιδείξει σημαντικό φιλανθρωπικό έργο στη Μεσσηνία. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα έχετε ταχθεί υπέρ της βοήθειας προς κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη, ανεξάρτητα από θρησκεία, φυλή και χρώμα, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων και μεταναστών που πριν από μερικούς μήνες κατέληξαν στα παράλια της Μητρόπολής σας. Πως αντιμετώπισε η τοπική κοινωνία τη στάση σας, υπήρξαν αντίθετες φωνές;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να ανταποκρίνεται σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος ζητά την βοήθεια της, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς φυλετικούς, χρώματος, κοινωνικής, οικονομικής θέσης ή θρησκείας. Σ’ αυτήν την ανταπόκριση σέβεται την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου και προσφέρει φιλάνθρωπα και ανθρωπιστικά κάθε βοήθεια χωρίς να «διαφημίζει» ή να διατυμπανίζει το έργο της.

Η τοπική κοινωνία ανταποκρίνεται άριστα, μαζικά και αποτελεσματικά σε κάθε είδους προβλήματα που εμφανίζονται στην πόλη της Καλαμάτας και γενικότερα στον ευρύτερο χώρο της Μεσσηνίας και μάλιστα με πνεύμα συνεργασίας, αυτοθυσίας και εθελοντισμού. Στην ανταπόκριση αυτή συμμετέχουν ενεργά όλες οι κοινωνικές δομές του τόπου δημόσιες και ιδιωτικές.

- Οι πολίτες αντιμετωπίζουν δεκάδες προβλήματα στην καθημερινότητά τους, όπως την οικονομική κρίση και την ακρίβεια, την κλιματική κρίση και τις φυσικές καταστροφές, την αυξανόμενη βία και τη νεανική παραβατικότητα, την κρίση στις διαπροσωπικές σχέσεις, την αμφισβήτηση των θεσμών κ.α. Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος της Εκκλησίας στις μέρες μας; Τι λέτε στους πιστούς και γενικά στους ανθρώπους που ζητούν τη συμβουλή ή και τη βοήθειά σας;

Η Εκκλησία πρέπει με τον λόγο Της, την στάση Της και τις δράσεις Της να δίνει και να μεταλαμπαδεύει το πνεύμα της ελπίδας. Καλούμεθα να υποστηρίζουμε και να ενδυναμώνουμε τους συνανθρώπους μας, ώστε με πνεύμα συνεργασίας και αλληλοβοήθειας να συμπαραστέκεται ο ένας στον άλλον, γιατί μόνο έτσι το βάρος γίνεται ελαφρύτερο, όταν επιμερίζεται σε πολλούς ώμους. Η Εκκλησία πρέπει να δίνει ελπίδα και να ενισχύει το κάθε δοκιμαζόμενο άνθρωπο. Να μην τον αφήνει μόνον αλλά να του συμπαραστέκεται ενισχυτικά σεβόμενη την ελευθερία του.

- Ποια είναι η θέση σας σχετικά με τις αντιδράσεις μιας μερίδας των πολιτών κατά των νέων ταυτοτήτων αλλά και για τις παλαιότερες αντιδράσεις που υπήρξαν κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολίων, η οποία είχε θεσπιστεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα λόγω της πανδημίας;  

Το θέμα των νέων ταυτοτήτων δεν είναι θέμα ούτε θεολογικό, ούτε εκκλησιαστικό. Αποτελεί ένα νέο δημόσιο έγγραφο και τίποτε άλλο. Όλα τα διαθρυλούμενα από διάφορες ομάδες παρεκκλησιαστικές ή πολιτικές εξυπηρετούν αλλότριους σκοπούς, στους οποίους τα εκκλησιαστικά πρόσωπα πρέπει να μείνουν μακράν. Τον κόσμο μπορείς να τον ποδηγετήσεις εύκολα με μεταφυσικές και θρησκοληπτικές αντιλήψεις και να τον κάνεις φερέφωνο των απόψεων σου, όμως αυτή η μέθοδος είναι πρόσκαιρη και εφήμερη και ποτέ δεν αντέχει στην «αλήθεια των πραγμάτων».

 -  Στις πρόσφατες εκλογές του Ιουνίου μπήκε στη Βουλή ένα πολιτικό κόμμα με εμφανείς καταβολές στον εκκλησιαστικό χώρο, έστω και ανεπίσημα. Τελικά η Εκκλησία  πολιτεύεται ή όχι;

Η Εκκλησία στον χώρο τής πολιτικής και των κομμάτων δεν έχει καμία θέση και δεν πρέπει να έχει. Όποτε αναμίχθηκε ζημιώθηκε ή ίδια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τοποθετείται σε ζητήματα τα οποία αφορούν τον ηθικό και κοινωνικό προσανατολισμό των πιστών της ή όταν κοσμικές αποφάσεις τείνουν να αλλοιώσουν την ταυτότητά Της.

- Στον τομέα της  τεχνητής νοημοσύνης έχει υπάρξει μεγάλη επιστημονική πρόοδος ενώ έχει ανοίξει για τα καλά και η κουβέντα για το εάν μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά καθημερινές ή άλλες λειτουργίες της ζωής μας. Θεωρείτε ότι η ανθρωπότητα μπορεί να βγει κερδισμένη από μια μηχανή που τελικά επιχειρεί να αναπαράγει τις γνωστικές λειτουργίες ενός ανθρώπου; Ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν;

Δυστυχώς μέσα από τους αλγόριθμους προσπαθούν να «δημιουργήσουν» ένα νέο μηχανιστικό μοντέλο, το οποίο ονομάζω «τεχνάνθρωπο» ή ρομπότ. Η εξέλιξη αυτή εάν επιτευχθεί είναι αρκετά ανησυχητική, αφού κινδυνεύει η κοινωνία κυρίως από την αντικατάσταση «εργατικών» χεριών και υποκατάσταση του ανθρωπίνου δυναμικού. Βέβαια η οποιαδήποτε γνώση για αυτό που ονομάζεται «τεχνητή νοημοσύνη» είναι ακόμη σε επίπεδο «εφηβικό» ή και «εμβρυακό» γι’ αυτό και η εξαγωγή συμπερασμάτων για τα ανθρωπολογικά ζητήματα είναι ακόμα terra incognita.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος (κατά κόσμον Γεώργιος Σαββάτος) γεννήθηκε στο Περιστέρι Αττικής το 1961. Είναι πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών (1980-1983) και της Θεολογικής Σχολής Αθηνών (1983-1987). Έλαβε Master στην Πατερική Θεολογία και στην Οικουμενική Κίνηση το 1990 και το 1995 αναγορεύθηκε Διδάκτορας Θεολογίας. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διακόνησε ως εφημέριος και τακτικός Ιεροκήρυκας στην Ι. Μ. Περιστερίου και στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών (1988-2007) και εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδος σε Διορθόδοξες Συνδιασκέψεις και Συνέδρια. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Μεσσηνίας στις 18 Μαρτίου 2007.

Δείτε ΕΔΩ το πλήρες Βιογραφικό του.