Στέλιος Κυμπουρόπουλος στα «Π»: «Παρά τα βήματα προόδου, ο μέσος Έλληνας πολίτης είναι λιγότερο εξοικειωμένος με την αναπηρία, λόγω της έλλειψης συμπερίληψης»

Ο κ .Κυμπουρόπουλος, έχοντας μια ιδιαίτερα δημιουργική θητεία, με 1063 τροπολογίες, 100 κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και πάνω από 70 παρεμβάσεις-ομιλίες στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, γύρω από το τρίπτυχο: υγεία και κοινωνική πολιτική, περιφερειακή ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος, τιμήθηκε πρόσφατα για τη συμβολή του στα θέματα υγείας με το βραβείο MEP Awards 2023 στην κατηγορία «Health & Wellbeing» από το περιοδικό «The Parliament Magazine». Επίσης τιμήθηκε με το Black Pearl Award 2023 για τη δράση του σχετικά με τις σπάνιες παθήσεις. Στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε μιλάει για το έργο του στο Ευρωκοινοβούλιο, τα προβλήματα προσβασιμότητας στην Ελλάδα, τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε αλλά και για την επιθυμία του να διεκδικήσει μία ακόμη θητεία στην Ευρωβουλή. 

 

 

 

 

Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1985 στην Αθήνα. Στην ηλικία των 14 μηνών διαγνώστηκε με νωτιαία μυική ατροφία. 

Στην ηλικία των 15 ετών η περίπτωσή του έγινε η αφορμή να αλλάξει ο νόμος περί σημαιοφόρων στις σχολικές παρελάσεις. 

Το 2003 εισήχθη στο Τμήμα Ιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου έλαβε το Πτυχίο Ιατρικής το 2010, με Άριστα. 

Από το 2013 έως το 2015, παράλληλα με την άσκηση Ειδικότητας, παρακολούθησε μετεκπαιδευτικά σεμινάρια στο αντικείμενο των ψυχοσεξουαλικών διαταραχών του ανθρώπου. 

Το 2014 πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην «Προαγωγή Ψυχικής Υγείας - Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών». 

Το 2016, έλαβε τον Τίτλο Ειδικότητας της Ψυχιατρικής και έκτοτε εργάστηκε έως τον Ιούνιο του 2019 ως Επιμελητής Β' στη Β' Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικόν».

Το 2013, πρωτοστάτησε στη διοργάνωση της πρώτης ελληνικής αποστολής στην πανευρωπαϊκή εκδήλωση “Freedom Drive”, που έγινε εφαλτήριο για να δημιουργηθεί ο πρώτος Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος, "I-Living!", που είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που διοικείται αποκλειστικά από άτομα με αναπηρία.

Στις 20 Φεβρουαρίου 2019 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του ως Ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση-αίτημα του προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη.

Στις ευρωεκλογές εξελέγη ευρωβουλευτής, ενώ κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ σταυρών προτίμησης σε ευρωεκλογές, δηλαδή  577.114 σταυρούς. Εντάχθηκε στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (European People's Party). 

Είναι μέλος σε διάφορες Επιτροπές και Ενώσεις καθώς και μέλος του Disability Intergroup του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

 

 

 

 

Οι πολίτες ξέρουν καλύτερα και θα κρίνουν το έργο μου. Από την πλευρά μου, και πάντα σε συνεργασία με τους συναδέλφους Ευρωβουλευτές στην Αντιπροσωπεία της ΝΔ στο Ευρωκοινοβούλιο, είμαι ενεργός κι έχω συνδιαμορφώσει μια σειρά από νομοθετήματα με άμεσο αντίκτυπο στη ζωή του Έλληνα πολίτη.

 

Σε αριθμούς έχω συγκεκριμένα κάνει 1063 τροπολογίες, γύρω στις 100 κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και πάνω από 70 παρεμβάσεις-ομιλίες στην Ολομέλεια. Το έργο αυτό επικεντρώνεται στο τρίπτυχο: υγεία και κοινωνική πολιτική, περιφερειακή ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος.

 

 

Είμαι πεπεισμένος για την ανάγκη οικοδόμησης μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης Υγείας. Στα πλαίσια αυτά συμμετέχω ενεργά στην επεξεργασία της αναθεωρημένης φαρμακευτικής νομοθεσίας με στόχο τη διασφάλιση της πρόσβασης σε προσιτά κι ασφαλή φάρμακα για τους Έλληνες κι Ευρωπαίους πολίτες, την αντιμετώπιση των ελλείψεων αλλά και την παροχή κινήτρων για νέες καινοτόμες θεραπείες για σπάνιες παθήσεις. Φυσικά μέρος αυτής της προσπάθειας είναι κι η άντληση των διδαγμάτων από την πρόσφατη πανδημία προς την κατεύθυνση μιας πιο υγιούς αλλά και πιο ασφαλούς Ένωσης. Κι αυτό έκανα ως Συντονιστής εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (η πολιτική Ομάδα της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) στην Ειδική Επιτροπή του Κοινοβουλίου για την πανδημία.

 

Κι είμαι ιδιαίτερα περήφανος που το έργο αυτό αναγνωρίστηκε έμπρακτα μέσω της βράβευσής μου ως Ευρωβουλευτής στον τομέα της υγείας για το 2023, αλλά και με το Black Pearl Award 2023 για τη δράση μου σχετικά με τις σπάνιες παθήσεις από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τις σπάνιες παθήσεις (Eurordis).

 

Επιπρόσθετα, πιστεύω σε μια ισχυρή κοινωνική Ευρώπη. 

Στο πλαίσιο αυτό, συμμετείχα και συνδιαμόρφωσα την Έκθεση του Κοινοβουλίου για μια φιλόδοξη Ευρωπαϊκή Στρατηγική Φροντίδας με επαρκή χρηματοδότηση, αλλά και με τις ανάγκες των ανεπίσημων φροντιστών, των επαγγελματιών φροντιστών, καθώς και των ατόμων που δέχονται φροντίδα στο επίκεντρο. Αλλά και με ιδιαίτερη έμφαση στις δυσανάλογα μεγάλες ευθύνες φροντίδας που αναλαμβάνουν οι γυναίκες και την ανάγκη παροχής κινήτρων για να ενισχυθεί η συμμετοχή κι η επανένταξη τους στην αγορά εργασίας.

 

 

 

Δεν ξεχνάω όμως και τις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ακρίτες μας, στα νησιά αλλά και στις απομακρυσμένες περιοχές μας.

Θεωρώ ότι η νησιωτική πολιτική και ειδικά για την Ελλάδα είναι η ναυαρχίδα της συνοχής και δεν πρέπει να τα θυμόμαστε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Κι έχω επανειλημμένα, ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημιουργήσει μια Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τη νησιωτικότητα, ώστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των νησιών, αλλά κι επαρκή χρηματοδότηση για τα ταμεία συνοχής με στόχο την οικονομική και κοινωνική σύγκλιση.

Έχοντας όμως κι επίγνωση της ευθύνης που έχουμε να παραδώσουμε ένα καλύτερο και πιο βιώσιμο πλανήτη στις επόμενες γενιές.

 

Η σταδιακή κατάργηση των φθοριούχων αερίων έως το 2050 αλλά κι η μετάβαση σε πιο πράσινες εναλλακτικές λύσεις είναι αναπόσπαστο συστατικό αυτής της προσπάθειας, και κάτι στο οποίο επέμεινα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο σχετικό νομοθέτημα.

Πρόκειται για ιδιαίτερα επιβλαβή αέρια με έως και 24.000 φορές υψηλότερο αποτύπωμα στο φαινόμενο του θερμοκηπίου σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα και γι' αυτό πρέπει να απαλλαγούμε απ' αυτά το συντομότερο δυνατό.

Ωστόσο αυτό πρέπει να γίνει διασφαλίζοντας παράλληλα την ισορροπία μεταξύ της προστασίας του περιβάλλοντος, της ενεργειακής απόδοσης κι ασφάλειας παραγωγής αλλά και της ανταγωνιστικότητας μέσω της στήριξης Ευρωπαϊκών εταιρειών, οι οποίες είναι παγκόσμιοι πρωτοπόροι στις πράσινες εναλλακτικές λύσεις.

Το Στρασβούργο στη Γαλλία, ανήκει στις πιο προσβάσιμες και φιλικές πόλεις για τα άτομα με αναπηρία  

 

 

Το Ευρωκοινοβούλιο ως εργασιακός χώρος είναι από τους ιδανικότερους, εντός της Ε.Ε., για εργαζόμενα ανάπηρα άτομα, καθώς πληροί τις περισσότερες από τις προδιαγραφές προσβασιμότητας, συγκριτικά πάντα με έναν συνηθισμένο εργασιακό χώρο. Έτσι εκεί τα ανάπηρα άτομα μπορούν να είναι αποδοτικά στις εργασιακές τους υποχρεώσεις, αντιμετωπίζοντας λιγότερα εμπόδια. 

 

Αναφορικά με τις πόλεις, θα έλεγα πως το επίπεδο προσβασιμότητας των Βρυξελλών δεν διαφέρει ιδιαίτερα από αυτό της Αθήνας. Η μετακίνηση εντός της πόλης είναι πιο δύσκολη από αυτή της Αθήνας, καθώς το μετρό στο μεγαλύτερο κομμάτι του δεν είναι προσβάσιμο και τα αστικά λεωφορεία είναι όπως της Αθήνας. Η μετακίνηση στα πεζοδρόμια, το πλακόστρωτο κέντρο, καθώς και η δυνατότητα να μπει ένας χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου μέσα σε καταστήματα είναι δύσκολη. Αν προσθέσουμε σε όλες αυτές τις δυσκολίες και τις χειρότερες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στις Βρυξέλλες η κατάσταση δυσκολεύει ακόμη πιο πολύ.

 

Το θετικό βέβαια που έχουν οι Βρυξέλλες είναι τα πολυάριθμα προσβάσιμα ταξί του δήμου που παρέχονται για τις μετακινήσεις των μόνιμων κατοίκων, αλλά και ιδιωτικά προσβάσιμα ταξί που μπορεί κανείς να βρει με την ίδια ευκολία και στην ίδια τιμή με ένα τυπικό ταξί, κάτι που δεν ισχύει στην Ελλάδα.

 

Το Στρασβούργο από την άλλη έχει βραβευτεί για την προσβασιμότητα του, καθώς έχει ένα πλήρως προσβάσιμο τραμ και γενικά κινούμαστε πραγματικά ανεμπόδιστα σε αυτή την πόλη, επομένως είναι και γενικότερα πιο φιλική για τα ανάπηρα άτομα, γιατί οι κάτοικοι της είναι πιο εξοικειωμένοι με την αναπηρία. Φυσικά, πέρα από την προσβασιμότητα, ο τρόπος ζωής ενός αναπήρου ατόμου εξαρτάται κυρίως από τις παροχές και τις υπηρεσίες που διαθέτει το κάθε κράτος-μέλος για τους πολίτες του και σε αυτόν τον τομέα υπερτερεί και πάλι, μεταξύ των τριών, η Γαλλία.

 

 

 

 

Οι ελλείψεις και οι  αποκλεισμοί που υπάρχουν στην διάρθρωση της Ελληνικής κοινωνίας, έχουν καταστήσει τους πολίτες της λιγότερο εξοικειωμένους με την αναπηρία. Όταν κάποιος από παιδί, δεν έχει κανέναν ανάπηρο συμμαθητή, κι αργότερα συνάδελφο, γείτονα που να μπορεί να κυκλοφορεί έξω, επαγγελματία με τον όποιο έχει μια συνεργασία, κατ΄ επέκταση και φίλο που να είναι ανάπηρο άτομο, κι όλα αυτά λόγω της έλλειψης συμπερίληψης, τότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος ο μέσος πολίτης να είναι εξοικειωμένος. 

 

Γι’ αυτό το θέμα δεν έχω μιλήσει κάπου δημόσια εκτός της ανάρτησης που έκανα. Και η αλήθεια είναι ότι μέχρι και αυτήν τη στιγμή της συνέντευξης δεν έχει ολοκληρωθεί αυτή η περιπέτεια. Δεν είναι κάτι σοβαρό. Αφαίρεση χοληδόχου κύστεως πρέπει να κάνω. Και ενώ πέρασα μια κρίση με έντονο πόνο αυτό τελικά ήταν το εύκολο κομμάτι, καθώς ο θάνατος που ανέφερα στην ανάρτηση μου ήταν λόγω κάποιων απρόβλεπτων επιπλοκών που τώρα είναι παρελθόν. Η αλήθεια όμως είναι ότι πήρα ένα ουσιαστικό μεγάλο μάθημα. Χρειάζεται να προσέχω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου, ακούγοντας τις ανάγκες του σώματος μου και να φροντίζω την υγεία μου γιατί θέλω να έχω τη δυνατότητα να κάνω πράξη τα όνειρα μου χωρίς εμπόδια και να προσπαθώ καθημερινά για το σκοπό για τον οποίο έχω εκλεγεί... Να κάνω δηλαδή και εγώ τη ζωή των συμπολιτών μου όσο γίνεται καλύτερη.

 

 

Γενικά, συνεργάζομαι με ευρωπαϊκούς οργανισμούς αναπήρων ατόμων, οπότε τα αιτήματα τους είναι συλλογικά κι έχουν να κάνουν κυρίως με την ανάδειξη της ορατότητας της δράσης τους στον τομέα των δικαιωμάτων των αναπήρων ατόμων. Σε αυτό που μπορώ να τους υποστηρίξω ως ευρωβουλευτής είναι το να συνδιοργανώσω με τέτοιους οργανισμούς εκδηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο για να έχουν μεγαλύτερη απήχηση και να λαμβάνω υπόψη τις διεκδικήσεις του  γενικότερου ευρωπαϊκού αναπηρικού κινήματος στη διαμόρφωση κάθε πολιτικής, κάτι που ούτως ή άλλως το κάνω, ακόμη κι αν δε μου ζητηθεί, αφού μέλος αυτού του κινήματος υπήρξα και εγώ.

 

 

 

 

Ως ανάπηρο άτομο ανήκω αδιαμφισβήτητα σε μία εμποδιζόμενη κοινωνική ομάδα. Η ιδανική κοινωνία που θα μας επιτρέψει να χαλαρώσουμε, να είμαστε ικανοποιημένοι και να απολαύσουμε ίσα δικαιώματα, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. 

 

Αναγνωρίζω τα πολύ σημαντικά βήματα προόδου που έχουν γίνει στις μέρες μας από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έχει χαραχτεί για πρώτη φορά στη χώρα, ένα πλάνο για το πως θα περιφρουρηθούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των αναπήρων ατόμων, στους τομείς της απασχόλησης, της εκπαίδευσης και της Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Ένα πλάνο εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική και τις συμβατικές υποχρεώσεις μας. 

 

Έχουν ήδη μπει νομοθετικά τα θεμέλια για την υλοποίηση αυτού του πλάνου, που ακούει στο όνομα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Οι επί μέρους παρεμβάσεις και πολιτικές του είναι νέες, κάποιες έχουν μπει πρόσφατα σε εφαρμογή ή αναμένονται στο αμέσως επόμενο διάστημα. Θα έχουμε πολλές θετικές εξελίξεις που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα των αναπήρων ατόμων. 

 

Όσον αφορά την Ανεξάρτητη Διαβίωση, το ένα σημαντικό κομμάτι της που είναι το δικαίωμα στην Προσωπική Βοήθεια είναι ήδη σε εξέλιξη και το υπόλοιπο μισό κομμάτι που είναι το δικαίωμα σε προσβάσιμη και οικονομική κατοικία συμπεριλαμβάνεται στο σχέδιο δράσης. Να διευκρινίσω εδώ πως δε μιλάμε για συλλογική διαβίωση αλλά για πολιτικές που θα κάνουν εύκολο το να βρεις και να νοικιάσεις ένα προσβάσιμο σπίτι. 

 

Το όραμα μου ιδανικά θα ήταν να έρθει εκείνη η μέρα που όλα αυτά τα ζητήματα θα έχουν λυθεί και δεν θα χρειάζεται καν να συζητάμε γι’ αυτά. Στόχος μου είναι τα ανάπηρα άτομα στην Ελλάδα να γίνουν το ίδιο ενδυναμωμένα, ενημερωμένα και μαχητικά, με τους ευρωπαίους εταίρους μας, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα.

 

Φυσικά θα ήθελα να συνεχίσω να υπηρετώ τους συμπολίτες μου από τα έδρανα της Ευρωβουλής, όμως αυτό είναι μία απόφαση που δεν είναι μονομερής αλλά μία απόφαση που πρωταρχικά ανήκει στον Πρόεδρο και τα όργανα του κόμματος μου.Έως τότε όμως σκοπός μου καθημερινός, είναι να εκπροσωπήσω επάξια όσους με τίμησαν με την ψήφο τους.